Prvi put sam bila u Istri 2008 godine, 5 dana u Portorožu i dva dana u Piranu. Seminar ko seminar, mnogo ljudi, malo slobodnog vremena za obilazak i razgledanje, i večernje žurke.
Proleće 2010. je bio idealan period za odlazak na Istru po drugi put. I tu sam se definitivno zaljubila, na drugi pogled.
Postoje dve legende o tome kako je Istra dobila ime. Prva govori o Argonautima čije verovanje beše da Dunav - koji su oni zvali Istros - ima više izvora i ušća. Pa su tako, tražeći Zlatno runo, i naišavši pri tom na reku Mirnu, shvatili da je to jedno od dunavskih ušća, i kad su potom otišli dalje svojim tragalačkim poslom, iza njih ostade ime: Istra. Druga je priča vezana za Histre, praistorijske starosedeoce Istre čiji se kralj Epulon, kako o tome naknadno svedoči Tit Livije, krajem 3. veka pre naše ere, sukobio sa Rimljanima, braneći svoju prestonicu, današnje arheološko nalazište Nezakcij, u blizini Pule. Kada ih je ostalo još malo živih, Epulon se probada kopljem, da ne padne živ u ruke osvajaču. Rimljani su zadržali ime Histria. Sve je to ionako bilo deo jedne, naizgled večne, imperije.
Istra je poznata po terra rosi, crvenoj zemlji, koja tom grožđu i vinu i hlebu i salati i rakiji daje neponovljiv ukus, sveden, jednostavan ukus vazduha i čistog neba. Vinogradi pored puta niski, nad razrivenom crvenom zemljom, orezani uredno kao frizure u ženskom manastiru. Iznad njih, u daljini istarskog neba, plavi vrhovi planina, i tamo, nad Rijekom, najveća među njima, Monte Maggiore.
ROVINJ
Rovinj je magična oaza sa predivnom rivom, uskim kamenim uličicama, sa brojnim renesansnim, gotičkim, baroknim i neoklasičnim prozorima, balkonima i baladurama.
Biser Istre smešten je na zapadnoj obali poluostrva. Sam grad nastao je 1780. godine. Građani Rovinja, kojih ima petnaestak hiljada, pretežno se bave turizmom, ribarstvom, poljoprivredom, vinarstvom i vinogradarstvom. Grad je to bogate istorije, interesantne arhitekture, prelepih prirodnih bogatstava i vrednih ljudi, koji svakako treba posetiti. Cela rovinjska obala je zaštićena prirodna baština, baš kao i dvadeset dva ostrva i ostvcica što okružuju ovaj grad. Obavezno svratite na pijacu, gde možete pronaći ulje od semena bundeve, koje imapredivan ukus i vrlo je zdravo. Smokve su jako ukusne, a sve to možete zaliti čašom Malvazije, belog vina koje se pravi na Istri.
Sveta Eufemija
Kako se približavate gradu, ukazuje vam se zvonik svete Eufemije, zaštitnice Rovinja, ostrvo Katarina, kao i veliki mol. Sveta Eufemija je bila žrtvovana u pulskoj areni, predata lavovima, a njen sarkofag je more čudom izbacilo na obalu oko 800. godine. Crkva Sv. Eufemije je barokna građevina izgrađena u venecijanskom stilu. Mumija se i danas može videti unutar crkve iza glavnog oltara u sarkofagu koji je delimično staklen.
Crveni otok
Jedna od najpoznatijih turističkih lokacija u Rovinju. U stvari se radi o dva veštački povezana ostrva: Otok Sv. Andrjie i Otok Maškin.
Crveni otok se nalazi na petnaestak minuta vožnje brodićem od centra grada. Taksi brodići sa malog mola na glavnom gradskom trgu, odnosno sa pristaništa Delfin, polaze i dolaze sa Crvenog otoka svakih sat vremena. Plovidba do ostrva vrlo je ugodna, prolazi se pored osrtva Katarine, uvale Lone i Zlatnog rta koji će vas svojom lepotom zasigurno očarati. Na ostrvu možete naći zaista veliki broj plaža. Najčešće su to kamenite plaže sa prelepim uvalama.
Kamenolom Monfiorenzo
Zaštićeni spomenik prirode, nedaleko od Rovinja, putem prema Puli - neki ga nazivaju kamenolom fantazija. Geološki spomenik svetske vrednosti iz kojeg je vidljiv genetski razvoj istarske obale. Brojni slojevi svedoče o postojanju okamenjenih livada sačinjenih od modrozelenih algi koje su, pomešane s vapnenačkim muljem, bile nanošane tokom 130 miliona godina na kopno snagom morskih struja. Iz rovinjskih kamenoloma belog kamena građene su u Veneciji mnoge raskošne građevine, među kojima kao najznačajnije "Duždeva palata ", crkva "Santa Maria della Salute", kao i poznate građevine u Padovi i Ankoni.
PULA
je najveći grad u Istri. U Puli živi oko 60.000 stanovnika. Pula je administrativni centar Istre još od rimskog doba. Grad koji pamtimo po čuvenoj Pulskoj areni, leži na jugozapadnom kraju Istarskog poluostrva na sedam brežuljaka: Kaštel, Zaro, Arena, Sv. Martin, Opatija sv. Mihovila, Mondipola i Pra Grande. Pula je prepuna spomenika istorijske baštine, od zidina i rimskih vrata, rimskog hrama i manjeg amfiteatra, koji datiraju još iz doba Rimskog Carstva, pa do Mletačke tvrđave koja datira iz XVI. Veka
U Puli postoje dva muzeja, Arheološki muzej Istre i Istorijski muzej Istre. Autonomna kulturna proizvodnja i organizovanje civilnog društva događaju se prvenstveno u Kulturnom centru Karlo Rojc, bivšoj kasarni u kojoj danas deluje preko stotinu registrovanih organizacija i inicijativa, mnoštvo sastava i kreativnih pojedinaca.
Pulski Amfiteatar
Treći po veličini u svetu. Najveći i dobro očuvan spomenik iz antičkog doba, sagrađen je sredinom I. Veka. U njemu su se odvijale gladijatorske i viteške borbe, što su bila najvažnija društvena zbivanja u antičkom svetu. Izgrađen je izvan gradskih zidina nadomak grada, uz glavnu ulicu Via Flavia, koja je iz Pule vodila u Akvileju i Rim, a mogao je primiti do 25.000 gledalaca
Upoređujući ga s više od 200 rimskih amfiteatara, plašt pulskog Amfiteatra s četiri stubišna tornja je najsačuvaniji i redak primer jedinstvenih tehničkih i tehnoloških rešenja. Zbog specifičnosti konstrukcije, na pulskom Amfiteatru se mogu izučavati tradicionalni načini i metode građenja u antici, što ga čini jedinstvenim i po čemu se bitno razlikuje od ostalih u svetu.
Rimska vrata
Gradske zidine na ovom potezu, najstariji su deo rimskih obrambenih zidina koje su se tokom vremena rušile i obnavljale uz razne prerade. Herkulova vrata su najstariji sačuvani spomenik rimske arhitekture u Puli, izgrađena sredinom I.veka. Na glavnom kamenu isklesana je glava Herkula, zaštitnika antičkog grada Pole, i njegova toljaga.
Luka
Svakako od zanimljivijih delova pulske istorije treba spomenuti dugogodišnju lučku i brodograditeljsku delatnost. Arsenal i brodogradilište postoje od kada postoji grad i to uvek na istom mestu kroz celu istoriju Pule. Prirodne karakteristike pulskog zaliva prostranost, zaštićenost, bogato poljoprivredno zemljište i obilje izvora slatke vode, pogodovale su nastanku grada upravo na ovome mestu. Čitav zaliv postaje glavni resurs grada u austrougarskom stogodišnjem razdoblju, kada izgradnjom lukobrana početkom 20. veka postaje važna i velika luka u kojoj se mogla smestiti cela ratna flota Monarhije.
OPATIJA
Smeštena je na jugozapadnoj obali Riječkog zaliva. Opatijska rivijera ističe jedinstveno šetalište, znameniti lungomare, i niz šumskih staza - onih laganih, rekreacijskih, i onih nešto težih, planinarskih, usmerenih prema Parku prirode Učki.
Gradski parkovi Angiolina i sv. Jurja čine parkovnu arhitekturu Opatije.Uz to, Park sv. Jurja ovenčan je nagradom za najlepši hrvatski park.
Lungomare
Obalno šetalište, Lungomare, dužine od 12 km, proteže se od Voloskog do Lovrana. Njegova je izgradnja počela krajem 19. odnosno početkom 20. veka na incijativu Društva za ulepšavanje(Abbazianer Verschönerungsverein). Voditelji radova bili su Heinrich Gintl, Alfred Manussi i Konrad Rubbia. Prva faza radova, od Voloskog do Slatine, završena je 1889. godine, dok je druga faza, ona do Lovrana, uz nekoliko podfaza završena 1911. godine zalaganjem doktora Juliusa Horteanua. Lungomare i danas tokom cele godine pruža mogućnosti izuzetne psihofizičke rekreacije za sve uzraste i sve starosne dobi. Bez većih uspona i spustova, udaljeno od saobraćajnica i gužve gradskih ulica, šetalište nudi ne samo talasoterapijski, lekovit morski aerosol, već čitavom svojom dužinom odmor za dušu i telo.
Opatijski Parkovi
Upravo su parkovi uz brojne hotele zaštitni znak Opatije. Središnji park koji se ističe svojim položajem i sadržajem, je ostavio poseban utisak na mene i čini istorijsko jezgro Opatije. Jedan njegov deo se prostire uz Crkvu Sv. Jakova i po njoj dobija ime, dok drugi deo okružuje Villu «Angiolinu» i nazvan je po njoj. Arhivirani dokumenti govore o nastajanju parka u razdoblju između 1845. do 1860. godine, i to u okolini spomenute vile. Zanimljivo je i to da se unutar parka nalazi i pomenuta crkva kao najstarija građevina Opatije, koja je prvi put u spisima zabeležena davne 1449. godine. Crkva Sv. Jakova sagrađena je na temeljima benediktinske Opatije po kojoj je grad Opatija dobio ime. Zbog svog istorijskog razvoja park je tako danas podeljen u dve celine – Park Sv. Jakova i Park «Angiolina».
Sve u svemu za 7 dana uspele smo da obiđemo najlepša mesta Istre, i da ostanemo zadivljene lepotom prirode i obale.
Нема коментара:
Постави коментар